Aşık Veysel Kimdir?

Asiklik geleneginin unutulmaya yüz tuttugu bir zamanda ortaya çikan ve 20.yüzyil Türk Halk siirinin önde gelen simasi olarak kendini kabul ettiren Asik Veysel Satiroglu, 1894 yilinda Sarkisla ilçesine bagli Sivrialan köyünde dogmustur. Babasi Karaca Ahmet, annesi Gülüzar Hatun’ dur. 7 yasina geldiginde gözünün birini yakalandigi çiçek hastaligindan kaybetti. Diger gözüne perde indi. Çok geçmeden iki gözünüde kaybetti. Oyalanmasi için babasi Asik Veysel’e bir saz aldi. Çamsihli Ali ve Molla Hüseyin adli saz ustalarindan dersler aldi. Önceleri Pir Sultan Abdal, Yunus Emre, Asik Kerem, Asik Erzurumlu Emrah gibi ustalarin türkülerini söyledi. 1933 ‘te Cumhuriyetin 10. Yili için yazdigi destaninin yayinlanmasi ve Sivas Asiklar Bayramindaki basarisi dikkat çekti. Ahmet Kutsi Tecer’in de yardimlariyla Veysel kirk yasindan sonra kendi eserlerini vermeye basladi. Çesitli Köy Enstitülerinde saz ögretmenligi yapti. Asik Veysel, Iki kez evlendi. Iki ogul, dört kiz babasidir. Siirlerinde yurt sevgisi, kardeslik, birlik ve okuma sevg
isini isledi. 21 Mart 1973 tarihinde “Sadik Yarim” dedigi kara toprakla kucaklasti. 1952 yilinda Istanbul’da büyük bir jübilesi yapilan Asik Veysel’e 1965 yilinda Türkiye Büyük Millet Meclisi, ” Ana dilimize ve Milli beraberligimize yaptigi hizmetlerden dollayi ” özel bir kanunla hizmet tertibinden aylik baglanmistir. Dörtlüklerden Bazilariyla Söyle Sesleniyor Asik Veysel Sivas ellerinde sazim çalinir Çamli beller bölük bölük bölünür Yardan ayrilmisam bagrim delinir Katip arzu halim yaz yare böyle. Kadilar müftüler fetva yazarsa Iste kement iste boynum asarsa Iste hançer iste kellem keserse Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan. Asik VEYSEL **************************** Aglar Veysel Çikmaz Sesi Ah cektikce erir gider Yuregimin yagi benim Seni gorsem durur gider Dillerimin bagi benim Gam leskesi saf saf oldu Hep sozlerim bos laf oldu Senin yolunda mahv oldu Gencligimin cagi benim Ah belimi buken oldu Gurbet bana diken oldu Alti aydir mekan oldu Dibi kirkkiz dagi benim Sensin derdine dustugum Hayal oldu konustugum Her gun yedigim ictigim Icerimde agu benim Aglar VEYSEL cikmaz sesi Gine costu gam deryasi Garip gonlumun yaylasi Guzel husnun bagi benim ******************** Aglayi Aglayi Vardim Pinara Aglayi aglayi vardim pinara Kirli yagligimi yuvermediler Herkes destisini doldurdu cikti Bana da bi damla su vermediler Elimde bir kadeh vardim kurnaya Hucum eylediler bana vurmaya Elimdeki kadehimi kirmaya Tutular bir kaci koyvermediler Al bu kadehini kaldir dediler Gozunun yasiyle doldur dediler Bir fincan su verdik bildir dediler Sanki ya verdiler ya vermediler Calistim kadehim dolduramadim Kimseye halimi bildiremedim Gonlumun arzusunu aldiramadim Dilegim hekime deyvermediler Veysel bu sitemler canimi yakti Guzellerde eda yoktur naz kalkti Herkes uc besini aldi birakti Beni de bir kere evermediler Dostlar beni hatirlasin… **************************************** Ala Gözlü Benli Dilber Ala gozlu benli dilber Bir gun gelsen bize dogru Seni sevdim can u dilden Cekme kendini naza dogru Ne pervam var ne de perdem Sanma beni hali bir dem Soyler seni teller her dem Kulak versen saza dogru Asika zulfukar isen Gulsende gule zar isen Hakikatli bir yar isen Ben geleyim size dogru Gonulleri bir edelim Gayrileri biz nidelim Ikimiz de bir gidelim Yuruyelim ize dogru Bir gun icin feryadi zar Bulbul eder her dem seher Ac sinemi gel gor ne var Artti derdim yuze dogru Kafi derdim bir derd katma Veysel’i yabana atma Kerem eyle cok uzatma Kavusalim yaza dogru.